لیزرآکوپانکچرویژه از دکتر انصاری
مکانیسم عمل لیزرآکوپانکچر
لیزر درمانی چیست؟
لیزر درمانی روش درمانی پزشکی است که از فوکوس نور برای تحریک فرآیندی به نام فتوبیومدولاسیون (PBM) استفاده می کند. در فتوبیومدولاسیون فوتون ها وارد بافت می شوند و با کمپلکس سیتوکروم c درون میتوکندری میانکنش می کنند. این میانکنش آبشاری بیولوژیک از فرایندها را راه اندازی می کند که منجر به افزایش متابولیسم سلولی، کاهش درد، کاهش اسپاسم عضلانی و بهبود گردش خون در بافت آسیب دیده می شود. این روش درمانی مورد تایید FDA است و درمانی غیرتهاجمی و غیر دارویی برای تسکین درد در بیماران فراهم می آورد.
لیزر درمانی چگونه کار می کند؟
برای دریافت بهترین نتایج از لیزر درمانی، باید مقدار کافی نور به بافت هدف برسد. عواملی که رسیدن به بافت هدف را به حداکثر می رسانند، عبارت اند از:
- طول موج نور
- کاهش بازتاب نور
- کاهش جذب ناخواسته
- توان (power)
اساس علمی لیزر درمانی
درمان با روش فوتوبیومولاسیون نوعی نوردرمانی است که از منابع نوری غیر یونیزه کننده، از جمله لیزرها، دایودهای ساطع کننده نور و یا نور با پهنای باند بالا، در محدوده طیف الکترومغناطیس نور مرئی (۴۰۰ – ۷۰۰ نانومتر) و نزدیک به مادون قرمز (۷۰۰ – ۱۱۰۰ نانومتر) استفاده می کند. فوتوبیومولاسیون فرآیندی غیرگرمایی است که شامل کروموفورهای اندوژنوس (با منشأ داخلی) می باشد و باعث برانگیختن رویدادهای فتوفیزیکی (خطی و غیرخطی) و فوتوشیمیایی در مقیاس های مختلف بیولوژیکی می شود. این روند منجر به نتایج درمانی مفیدی می شود که شامل تسکین درد، تعدیل سیستم ایمنی و ارتقاء ترمیم زخم و بازسازی بافت است.
اصطلاح فتوبیومدولاسیون (PBM) اکنون توسط محققان و پزشکان به جای اصطلاحاتی مانند لیزر درمانی کم توان (LLLT)، لیزر سرد یا لیزر درمانی استفاده می شود.
اصول اساسی که زیربنای درمان فتوبیومدولاسیون (PBM) است، اصول نسبتاً ساده ای هستند. اعتقاد بر این است که استفاده از دوز درمانی نور به بافت کم کار یا ناکارآمد منجر به پاسخ سلولی با واسطه مکانیسم های میتوکندریایی می شود. مطالعات نشان داده است که این تغییرات می تواند بر درد و التهاب و همچنین ترمیم بافت اثر بگذارد.
فرایندهای فتوبیومدولاسیون
۱- تحریک سیتوکروم C
هدف اصلی فرایند فتوبیومدولاسیون، کمپلکس سیتوکروم C است که در غشای داخلی میتوکندری سلول مشاهده می شود. سیتوکروم C جزء حیاتی زنجیره انتقال الکترون است که متابولیسم سلولی را پیش می برد.
۲- افزایش تولید ATP (انرژی)
نور توسط سیتوکروم C اکسیداز (COX) جذب و از این رو باعث تحریک زنجیره انتقال الکترون می شود تا تولید آدنوزین تری فسفات (ATP) را در میتوکندری افزایش دهد. هنگامی که بافت آسیب می بیند، تولید ATP در سلول مختل می شود و متابولیسم سلول را به عنوان یک مکانیسم محافظتی کند می کند. فتوبیومدولاسیون به بازیابی فرآیند اکسیداتیو کمک می کند تا عملکرد طبیعی سلول را بهبود بخشد.
۳- افزایش فعالیت نیتریک اکسید آزاد (NO) و گونه های اکسیژن فعال (ROS)
تحریک توسط لیزر علاوه بر تولید ATP، باعث تولید نیتریک اکسید آزاد (NO) نیز می شود و گونه های اکسیژن فعال (ROS) را تعدیل می کند. نیتریک اکسید متسع کننده قوی عروق (وازودیلاتور) و مولکول مهم سیگنال های سلولی است که در بسیاری از فرایندهای فیزیولوژیک دخیل است. نشان داده شده است که گونه های اکسیژن فعال بر بسیاری از مسیرهای سیگنالی مهم و فیزیولوژیک از جمله پاسخ التهابی تأثیر می گذارند. افزایش NO و ROS در ترکیب باهم محیطی برای سیگنالینگ سریعتر و در نتیجه کاهش التهاب فراهم می کند.
۴- احیای تعادل انرژی سلول
فتوبیومدولاسیون به بازگرداندن عملکرد طبیعی سلول کمک می کند تا از آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلول) جلوگیری کند. این امر به کاهش التهاب، ورم و تسریع روند ترمیم بافت کمک می کند.
رسیدن به بافت هدف
برای اینکه فتوبیومدولاسیون اتفاق بیفتد، نور باید به میتوکندری بافت هدف یا همان بافت آسیبدیده برسد. هنگامی که لیزر درمانی بر سطح پوست اعمال می شود، بهترین نتیجه زمانی حاصل می شود که مقدار نور (تعداد فوتون) کافی به بافت هدف برسد. عوامل زیر در به حداکثر رساندن نوری که به بافت مورد نظر می رسد، کمک می کند:
طول موج نور
به حداقل رساندن جذب ناخواسته
توان
کاهش بازتاب نور
به عنوان مثال، هرچه توان نور بیشتر باشد، تعداد فوتونهایی که به بافتهای عمیق تر منتقل می شوند، بیشتر است. با استفاده از لیزرهایی با توان بالاتر، نه تنها می توان از مزایای فتوبیومدولاسیون سطحی بهره برد، بلکه می توان با رساندن مقدار فوتون موثر به سلولهای عمقی تر بافت، دامنه وسیع تری از وضعیت ها و بیماری ها را نیز درمان نمود.
منبع: