لیزر درمانی سرد زمانیدر مقایسه با بسیاری از روشهای درمانی مانند طب سوزنی و فیزیوتراپی، یک فناوری نسبتاً جدید (حدوداً ۳۰ ساله) محسوب می شود که همچنان در حال تکامل است.
امروزه نوآوری های اخیر در این نوع لیزر امکان استفاده از تجهیزات لیزر سرد و با کیفیت را برای پزشکان فراهم می کند. در سال ۲۰۰۱ اولین لیزر سرد مورد تایید FDA معرفی گردید. لیزرهای سرد را لیزرهای کم توان (LLL) یا لیزرهای نرم (soft) نیز می نامند. لیزر درمانی سرد می‌تواند تمام انواع سلول را در عضلات، رباط ها، غضروفها، اعصاب و غیره تحریک کند، به این ترتیب بیماری های زیادی با روش لیزر سرد قابل درمان یا بهبود هستند.
متخصصان معتقدند که در لیزر درمانی فوتون‌های جذب شده توسط سلول باعث تحریک میتوکندری و تسریع تولید ATP می‌شوند و از این افزایش انرژی سلول برای تغییر حالت سلول‌های زنده از وضعیت بیماری به وضعیت سالم و باثبات استفاده می‌شود.
از جمله اثرات عمومی لیزر عبارت اند از:- افزایش فعالیت متابولیک
- افزایش رشد سلول
- التیام سریع‌تر زخم
- خاصیت ضد التهابی
- افزایش فعالیت عروقی
- کاهش تشکیل بافت فیبروز
- و کاهش درد
فوتون‌های لیزر
- رشد و تکثیر سلول‌ها سرعت می‌بخشند
- تولید منبع اصلی تغذیه برای سلول‌ها (آدنوزین تری فسفات – ATP) را افزایش می‌دهند
- سنتز کلاژن در بافت‌های آسیب دیده را تسریع می‌کنند
- باعث افزایش موقت قطر رگ‌های خونی شده و جریان خون را در نواحی آسیب دیده افزایش می دهند
- قرار گرفتن در معرض فوتون‌های لیزر روند اتصال یونی سلول عصبی را سرعت می‌بخشد تا نواحی بی حس را دوباره زنده کند.
