نظر متخصصین زنان در مورد اثرات طب سوزنی
طب سوزنی و طب شرقی
استفاده از طب سوزنی در درمان نازایی مورد مطالعه قرار گرفته و به طور کلی نویدبخش است. طب سوزنی در لاله گوش به عنوان درمان جایگزین در نازایی ثانویه زنان به الیگومنوره یا نارسایی فاز لوتئال بررسی شد و نویسندگان نتیجه گرفتند که این درمان ارزشمند است. پژوهشگران در مطالعه‌ای دیگر طب سوزنی الکتریکی را در زنان فاقد تخمگذاری مبتلا به تخمدان پلی کیستیک بررسی کردند و دریافتند که در بیش از یک سوم زنان تخمک گذاری منظم القا شد. پس از نتایج مثبت اولیه به تازگی چندین مطالعه بر روی طب سوزنی و IVF انجام شده است:
پژوهشگران در یک مطالعه بر روی ۲۲۸ زن، طب سوزنی و آی وی اف را بررسی کردند؛ با وجود آنکه تفاوت موجود به لحاظ آماری معنادار نبود، ولی میزان بارداری در گروه طب سوزنی و در گروه شاهد به ترتیب معادل ۳۱ درصد و ۲۳ درصد و میزان ادامه بارداری در هفته ۱۸ بارداری به ترتیب معادل ۲۸ درصد و ۱۸ درصد بوده است.
در یک کارآزمایی تصادفی شده و دارای گروه شاهد بر روی ۲۲۵ زن که تحت IVF یا تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم (ICSI) با طب سوزنی قرار گرفته بودند، میزان بارداری بالینی در گروه طب سوزنی و گروه شاهد به ترتیب معادل ۳۳/۶ درصد و ۱۵/۶ درصد و میزان ادامه بارداری به ترتیب معادل ۲۸/۴ درصد و ۱۳/۸ درصد بوده است.
در یک کارآزمایی بر روی ۱۸۲ زن که در آن مراقبت های متداول با انجام طب سوزنی، ۲۵ دقیقه قبل و بعد از انتقال رویان و نیز با انجام طب سوزنی قبل و بعد از انتقال و دو روز بعد از آن مقایسه شده بودند، بازهم افزایش معنادار در میزان بارداری متعارف و انجام طب سوزنی مشاهده شده بود، ولی در بیمارانی که دو روز پس از انتقال نیز تحت طب‌سوزنی قرار گرفته بودند، هیچگونه اثر مفید بیشتری مشاهده نشده بود. میزان بارداری بالینی در گروه طب سوزنی و گروه شاهد به ترتیب معادل ۳۹ درصد و ۲۶ درصد و میزان ادامه بارداری به ترتیب معادل ۳۶ درصد و ۲۲ درصد بوده است.
در یک کارآزمایی تصادفی شده و شاهد دار که درمان معمول را با درمان معمول به علاوه ۲۵ دقیقه درمان استاندارد در طب سوزنی، قبل و پس از انتقال رویان مقایسه می کرد، میزان حاملگی ۴۳ درصد در گروه مداخله و ۲۶ درصد در گروه شاهد بوده است.
پژوهشگران در یک متاآنالیز شامل ۷ کارآزمایی و ۱۳۶۶ نتیجه‌گیری کردند که شواهد و مدارک موجود حکایت از آن دارند که انتقال رویان که همراه با طب سوزنی انجام شده بود، سبب بهبود میزان بارداری و تولد های زنده در بین زنان شده بود که تحت IVF قرار گرفته بودند. در همان زمان پژوهشگران در یک متالیز شامل ۱۳ کارآزمایی و ۲۵۰۰ نتیجه گیری کردند که شواهد و مدارک موجود برای دستیابی به این نتیجه گیری که انجام طب سوزنی سبب بهبود میزان بارداری بالینی در آی وی اف می شود، کافی نبوده است.
پروتکل طب سوزنی به طور معمول با هدف القای حالت رخوت، شل شدن رحم و افزایش جریان خون رحمی طراحی می شوند. طبق فرضیه های موجود، پایه و اساس تاثیر طب سوزنی همان ارتباط بالقوه با تنظیم عوامل عصبی- درون ریز، افزایش جریان خون رحمی و تخمدانی، تنظیم سیتوکین ها و کاهش استرس، اضطراب و افسردگی است.
امپدانس یا مقاومت جریان خون در شریان های رحمی که توسط شاخص ضربانی اندازه‌گیری می‌شود، در ارزیابی میزان پذیرش اندومتر نسبت به انتقال رویان مفید در نظر گرفته می‌شد. یک مطالعه اثر طب سوزنی الکتریکی را برای شاخص ضربان زنان نازا اندازه گرفت. آخرین درمان دو بار در هفته به مدت ۴ هفته شاخص ضربانی متوسط چه بلافاصله پس از درمان و چه در ۱۰-۱۴ روز پس از آن به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش یافت. دمای پوست پیشانی نیز به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت که مطرح کننده مهار مرکزی فعالیت سیستم سمپاتیک است.
در مطالعه ای که بر روی زنانی انجام شده بود که تحت آی وی اف قرار گرفته بودند، زنانی که برای آنها طب سوزنی انجام شده بود، در مقایسه با گروه شاهد دارای افزایش سطح کورتیزول و سطح پرولاکتین بوده و این امر بیشتر به نفع طبیعی تر بودن ماهیت پویایی چرخه ها است. میزان تولد های زنده در گروه درمان معمولاً ۴۸/۳ درصد، در گروه طب سوزنی در زمان انتقال جنین ۵۰/۸ درصد و در گروه دریافت کننده درمان سنتی چینی ۶۱/۳ درصد بوده است. البته لازم است در هر دو حوزه، هم اثربخشی طب سوزنی و نازایی و هم مکانیسم های عمل مطالعات بیشتری انجام گیرد.
اگر بخواهیم با زبان بالینی صحبت کنیم، باید بگوییم شواهد نویدبخشی وجود دارد دال بر اینکه به نظر می رسد طب سوزنی در اوایل بارداری بی خطر بوده و اگر بیماران به آن علاقمند باشند، حمایت از آن نیز اقدامی منطقی است.
یائسگی
پیش از انتشار نتایج کارآزمایی ابتکاری سلامت زنان، هشتاد درصد زنان در ایالات متحده از «درمانهای بدون تجویز پزشک» برای کنترل علائم یائسگی خود استفاده می کردند که بسیاری از آنها شامل رویکردهای CIH می‌شد. پژوهشگران در یک مطالعه که به بررسی استفاده از CIH در دوران یائسگی اختصاص داشت، گروهی مشتمل بر ۳۳۰۲ زن را در طول شش سال پیگیری کرده و مشاهده کردند که ۸۰ درصد آنان از نوعی روش CIH استفاده کرده بودند. در یک مطالعه که به بررسی درمانهای انتخاب شده توسط زنان پس از قطع هورمون‌درمانی اختصاص داشت، ۷۶ درصد زنان استفاده از درمانهای جایگزین غیرهورمونی را گزارش داده بودند که و از این عده، ۶۸% این درمان ها را مفید یافتند.
برگرفته از کتاب «بیماری های زنان برک و نواک»- جلد اول- ویرایش شانزدهم- ترجمه دکتر مهرناز ولدان و همکاران.
۰۲۱-۲۶۷۶۷۲۰۵
۰۹۱۰-۶۶۴-۲۹۲۰
اینستاگرام: dr.abbas_ansari@
